Ότι και να πει κανείς για τη Θεσσαλονίκη είναι λίγο, έστω κι αν είναι Αθηναίος. Άλλωστε, πάντα υπάρχει ένας καλός λόγος να επισκεφτούμε τη συμπρωτεύουσα. Άπειρες οι προσπάθειες, στο τέλος του ταξιδιού, να γίνει κάτι, λοιπόν, να χάσουμε το τρένο, αλλά οι υποχρεώσεις αποδεικνύονται ισχυρότερες. Πού θα μας πάει; Κάποια στιγμή θα τα καταφέρουμε να μείνουμε παραπάνω ή και για πάντα.

Τι συμβαίνει, λοιπόν, με αυτή την πόλη; Μήπως υπάρχει κάτι στον αέρα ή στο Βαρδάρη, για να γίνω πιο συγκεκριμένη; Γιατί ποτέ δε τη χορταίνουμε και γιατί αγαπάμε να την επισκεπτόμαστε ξανά και ξανά; Αν δεν το έχετε νιώσει ποτέ αυτό, ο παρακάτω δεκάλογος ενδείκνυται για σας. Έχω βάλει τα δυνατά μου να αγαπήσετε τη Θεσσαλονίκη όσο κι εγώ!

1. Συμβαίνει ότι το «χαλαρά» είναι νοοτροπία

Πέρα από τη γραφικότητα του τύπου που αράζει με το φραπέ του, χωρίς να τον πτοεί η σκληρή καθημερινότητα, η πόλη κινείται στο δικό της ρυθμό, είναι ανθρώπινη και φιλική. Το κέντρο της είναι  συμπυκνωμένο με πολλά σημεία συνάντησης και άπειρες ευκαιρίες για περατζάδα. Δεν υπάρχει λόγος να τρέχεις, κανένας δε σε βιάζει και κανένας δε βιάζεται! Όλοι θα συναντηθείτε και όλα θα γίνουν… ΑΦΟΥ.

2. Δεν τη χορταίνεις, γιατί δεν παύει να κινείται

Εντάξει μόνο το μετρό έχει μείνει ακίνητο, αλλά, κατά τ’ άλλα, από τα Λαδάδικα και τη Βαλαωρίτου μέχρι την Τούμπα και την Καλαμαριά, διοργανώνονται συναυλίες, εκθέσεις, φεστιβάλ, δράσεις, αθλητικά γεγονότα, μικρά live, ξεπροβάλλουν καινούρια μαγαζιά και, γενικότερα, όρεξη να ‘χεις! Η πόλη, βέβαια, κινείται και μουσικά, με events μικρής και μεγάλης κλίμακας για όλα τα γούστα!

3. Αυτό, όμως, που ξεκάθαρα λατρεύουμε στη Θεσσαλονίκη είναι η περατζάδα στην παραλία

Από το λιμάνι ως το Μέγαρο Μουσικής, η προβλήτα έχει αναπλαστεί και ΣΕ δίνει το καλύτερο κίνητρο για βόλτα -μόνος, με φίλους ή σκύλους-, ποδηλατάδες, τρέξιμο και, φυσικά, φωτογραφίες,  πολλές φωτογραφίες… Δεν ξέρω κι εγώ πόσα φλας μπορούν να συγκρατήσουν αυτές οι «ομπρελίτσες» στη Νέα Παραλία!

4. Δε θα το παραλείψω, μην αγχώνεστε, όλα, άλλωστε, ξεκινούν από το φαγητό

Ξεσαλονίκη, λοιπόν, όχι για κανένα άλλο λόγο, παρά για τα κουλούρια, τα τρίγωνα, τα γεμιστά τσουρέκια, τους χαλβάδες, τις μπουγάτσες, τα καζάν ντιπί, τα πολίτικα γλυκά, τα συροπιαστά… το γύρο και την πίτσα με ένα ευρώ! Στην πόλη της μπουγάτσας και του φραπέ μπορείς να φας καλά αλλά και λιγότερο καλά, ανάλογα με το ποσό που θα διαθέσεις. Το μόνο σόγουρο είναι ότι θα φας!

Επιβάλλονται τα τσίπουρα και οι μεζέδες στα Λαδάδικα, αφού «τα συζητούν δίχως γιατί κι όχι άδικα», οι φτηνές λύσεις της Ναβαρίνου και της Ροτόντας, οι περιπτερόμπυρες στη Δεύξιδος, αλλά και η μεταμεσονύκτια μπουγάτσα του «Γιάννη».

5. Όταν γεμίσει το στομαχάκι σου, συνειδητοποιείς ότι κάτι υπάρχει διάχυτο αλλά και απροσδιόριστο στον αέρα, και δεν αναφέρομαι στη μυρωδιά του Θερμαϊκού: η Θεσσαλονίκη είναι κοντά στα βόρεια σύνορα, κοντά στην Τουρκία και, για να μην πάω μακρυά, κοντά στη Θάλασσα… Εκπέμπει κάτι το κοσμοπολίτικο στην παραλία, το ρομαντικό στο κέντρο της και το αλλοτινό στην Άνω Πόλη.

6. Συναντάς, επίσης, την ιστορία της χώρας σε κάθε σου βήμα

Δεν είναι μόνο τα μνημεία της Θεσσαλονίκης, η Καμάρα, ο Πύργος και τα Κάστρα, που αποτελούν ορόσημα αλλά και οι αρχαιότητες σε κάθε της γωνιά, το παλάτι του Γαλέριου, το σπίτι του Κεμάλ, το τζαμί και τα τμήματα της αρχαίας Εγνατίας, που επισκιάζονται αυτή τη στιγμή από τα έργα του μετρό, το αρχαιολογικό μουσείο, η ρωμαϊκή αγορά και, για τους πιο ψαγμένους, οι κήποι του Πασά και το νεκροταφείο των Ινδών του Α’ ΠΠ.

7. Ξεσαλονίκη και για τις Αγορές της

Ανοιχτές αγορές που θυμίζουν τα παζάρια της Πόλης, όπως το Καπάνι, η Άθωνος και τα λουλουδάδικα με τρόφιμα, πάσης φύσεως μπαχαρικά και καφενεία, εμπορικοί δρόμοι σαν τη Τσιμισκή και τη Μητροπόλεως, πιο ακριβοί, όπως η Προξένου Κορομηλά, δρόμοι του καφέ σα να λέμε Σβώλου και Αγίας Σοφίας και αυτοί της διασκέδασης, όπως η Βαλαωρίτου.

8. Δεν ξέρω αν την επισκέπτεσαι κάποιος συχνά και για τα εκπαιδευτικά της ιδρύματα, τα Πανεπιστήμια της Θεσσαλονίκης πάντως, παρά τους πενιχρούς πόρους και υποδομές έχουν εξαιρετική φήμη. Ένας από τους βασικούς λόγους που επισκεπτόμουν την πόλη κατά τη διάρκεια της φοιτητικής μου ζωής ήταν και το συνέδριο προσομοίωσης συνεδρίασης του ΟΗΕ, το γνωστό σε όλους τους εκκολαπτόμενους διπλωμάτες ThessisMUN. Αν, πάλι, δεν έχετε περάσει ούτε απ’ έξω από τη βιβλιοθήκη του ΑΠΘ, σίγουρα έχετε βρεθεί σε party στο Αστεροσκοπείο.

9. Πιο πολύ από κάθε «δρώμενο», όμως, αγαπάω το φεστιβάλ κινηματογράφου

Ναι, αυτό το 10ήμερο κουλτουρέ συναπάντημα μέσα στο Νοέμβρη. Όλη η πόλη γυρίζει γύρω από το Ολύμπιον στην πλατεία Αριστοτέλους αλλά και τις αποθήκες του λιμανιού, στα χνάρια του Θόδωρου Αγγελόπουλου! Εντάξει, με λίγη ρομαντική διάθεση… Αν ο καιρός προσφέρεται, δεν υπάρχει κάτι καλύτερο από άραγμα με καφεδάκι στην παραλία ή καλύτερα άραγμα με μπουγάτσα αλμυρή και αριάνι, εκεί στο λιμάνι!

10. Εντάξει, δε χωράει αμφιβολία, επιστρέφουμε και θα συνεχίσουμε να επιστρέφουμε για τους ανθρώπους, τους φίλους μας που μένουν εκεί. Τελικά, ίσως να ισχύει η ΝΤΕΜΕΚ φήμη ότι οι Βορειοελλαδίτες είναι πιο ανοιχτοί, καλόκαρδοι κι αυθεντικοί!

Αγαπάτε εξίσου τη Συμπρωτεύουσα; Στείλτε μου κι εσείς την εμπειρία σας από τη Θεσσαλονίκη!

Για προτάσεις, παρατηρήσεις, ερωτήσεις και απορίες μη διστάσετε να αφήσετε comment ή να επικοινωνήσετε μαζί μου στο info@itgirl.gr