Yiota
Στο It Girl #μένουμε_σπίτι και συνεχίζουμε τις αρχιτεκτονικές μας αναζητήσεις. Σήμερα, ταξιδεύουμε μέχρι τις όχθες της Λίμνης της Ζυρίχης για να πάρουμε μικρή γεύση από τον κόσμο του Le Corbusier. Πρόκειται, ίσως, για το μεγαλύτερο αρχιτέκτονα του 20ου αιώνα, ο οποίος καθόρισε όχι μόνο την εποχή του αλλά και όλα τα σύγχρονα ρεύματα.
Αρχιτέκτονας, ζωγράφος, γλύπτης, συγγραφέας και σχεδιαστής επίπλων ο Le Corbusier είναι διάσημος για τη συνεισφορά του σε αυτό που αποκαλείται σήμερα μοντερνισμός. Ως αντίδραση στις διακοσμητικές υπερβολές του 19ου αιώνα και της επίδειξης πλούτου στα κτίρια, ο μοντερνισμός προσπάθησε να ανακτήσει την ουσία του κτιρίου, προβάλλοντας την καθαρότητα, την τάξη και τη λογική.
Ο Le Corbusier στηρίζεται στο ρεύμα του purisme, δηλαδή στην απλότητα της μορφής, στην οργάνωση και την αυστηρότητα, αναμεμειγμένες με μια δόση ουτοπίας. Σε αυτή τη λογική, δημιουργεί το σύστημα Modulor, μια ανθρωπομετρική κλίμακα αναλογιών που σχεδιάστηκε με βάση το ανθρώπινο σώμα και τη “χρυσή τομή”.
Έφτιαξε 75 κτίρια σε 12 χώρες και ανέλαβε 42 σημαντικά πολεοδομικά έργα. Κληροδότησε 8.000 ιδιόχειρα σχέδια, πάνω από 400 πίνακες και εικόνες, 44 γλυπτά και 27 σκίτσα σε ταπισερί. Έγραψε 34 βιβλία, ένα σύνολο 7.000 σελίδων, και εκατοντάδες άρθρα, έδωσε διαλέξεις και άφησε πίσω του περίπου 6.500 προσωπικές επιστολές, αλλά και μια ογκώδη επαγγελματική αλληλογραφία.
Η αρχιτεκτονική του Le Corbusier
Ο Le Corbusier για όλα τα κτίριά του επιλέγει πιλοτή, επίπεδες σκεπές, ελεύθερο-ανοικτό εσωτερικό σχέδιο, μεγάλα παράθυρα, ελεύθερη πρόσοψη.
Για την πολεοδομία θεωρεί ότι τα κύρια υλικά είναι ο ήλιος, ο χώρος, τα δένδρα, το οπλισμένο σκυρόδεμα και ο σίδηρος. Δεν κτίζει πολύ, αλλά ό, τι κατασκευάζει είναι εμβληματικό και σημείο αναφοράς. Κατασκευάζει τόσο λαϊκές πολυκατοικίες όσο και πολυτελείς κατοικίες.
Το λευκό χρώμα, τέλος, αντιπροσώπευε για τον Le Corbusier την πνευματική διαύγεια και την ενάργεια. Δύο αρετές απαραίτητες για την αντιμετώπιση των προκλήσεων της ζωής στον 20ό αιώνα και για να αξιοποιηθούν οι δυνατότητες που προσέφεραν οι νέες τεχνολογίες.
To κτίριο στις όχθες της λίμνης της Ζυρίχης
Το Pavillon στις όχθες της Λίμνης της Ζυρίχης είναι το τελευταίο project του αρχιτέκτονα από γυαλί κι ατσάλι. Η δομή του ήταν μια ασυνήθιστη απομάκρυνση του Le Corbusier από την προτίμησή του στο τσιμέντο. Παρόλα αυτά, στο κτίριο είναι εμφανής η προσπάθειά του να “προσαρμόσει” την τέχνη στην πραγματική ζωή, χρησιμοποιώντας το ανθρωπομετρικό σύστημα Modulor.
Οι εργασίες ανέγερσής του Pavillon ξεκίνησαν το 1964 και ολοκληρώθηκαν το 1967, δύο χρόνια μετά τον θάνατο του αρχιτέκτονα. Το τετραώροφο κτίριο σχεδιάστηκε για την ελβετίδα ιδιοκτήτρια γκαλερί και διακοσμήτρια εσωτερικών χώρων Heidi Weber, η οποία το παρήγγειλε για να στεγάσει σε αυτό έργα του Le Corbusier.
O αρχιτέκτονας αγαπούσε ιδιαίτερα τα μεγάλα οχήματα όπως τα αυτοκίνητα, τα αεροπλάνα και ειδικά τα πλοία. Φαντάστηκε το Pavillon ως βάρκα στις όχθες της Λίμνης της Ζυρίχης. Δεν αποτελεί, λοιπόν, έκπληξη το γεγονός ότι υπάρχουν κάποια ομοιότητες με πλοίο στο κτίριο, όπως στο σχεδιασμό του τετάρτου ορόφου.
Όσο ζούσε ο Le Corbusier αναζητούσε την τέχνη σε όλες τις εκφάνσεις της ζωής. Η βιομηχανία, η λαογραφία και η φύση εξυπηρετούσαν τις καλλιτεχνικές του πρακτικές τόσο ως σημεία αναφοράς όσο και ως πηγές έμπνευσης. Η τάση του αυτή είναι εμφανής στο Pavillon, όπου επιμελήθηκε μέχρι και την τελευταία λεπτομέρεια τους χώρους, τα επίπλα και τη διακόσμηση.
Ο Le Corbusier ήταν επίσης ένας πρωτοποριακός σχεδιαστής επίπλων. Έχουν περάσει σχεδόν 90 χρόνια από τότε που η Charlotte Perriand και άλλοι σχεδιαστές έφεραν τα μεταλλικα έπιπλα στα Δυτικά σαλόνια. Δεν άρεσαν σε όλους, αφού θύμιζαν τα άβολα νοσοκομειακά κρεβάτια. Σήμερα, η “Chaiselonge basculante”, που σχεδιάστηκε από τους Charlotte Perriand, Pierre Jeanneret και Le Corbusier, θεωρείται κλασική, ενώ έχει επανασχεδιαστεί αρκετές φορές.
Επίσκεψη στο Pavillon Le Corbusier
Μετά από 50ετή εκμίσθωση από το δημοτικό συμβούλιο της Ζυρίχης της γης στην οποία έχει χτιστεί, το Pavilion από το 2014 είναι ιδιοκτησία της Ζυρίχης. Όταν πέρασε και πάλι στο Δήμο, αποκαλύφθηκε ότι η ατσάλινη δομή του είχε, στην πορεία του χρόνου, υποστεί σημαντική φθορά, με αποτέλεσμα το Muesum für Gestaltung Zurich να αναλάβει την αποκατάστασή του. Την ανακαίνιση ανέλαβαν οι αρχιτέκτονες Silvio Schmed και Arthur Rüegg.
Το Pavilion παραδόθηκε πίσω στο κοινό την άνοιξη του 2019, σύμφωνα με τα σημερινά πρότυπα δόμησης. Οι αρχιτέκτονες παρήγαγαν επίσης αντίγραφα των αρχικών σχεδίων επίπλων από κορμούς δέντρων, καθώς και τα γιγαντιαία γλυπτά εντός του κτιρίου. Μια εικονική περιήγηση στο χώρο μπορείτε να κάνετε εδώ.
Για το κοινό είναι ανοιχτό από το Μάιο ως το Νοέμβριο, υπό την αιγίδα του Museum für Gestaltung. Συνδυάστε το Pavilion με μια επίσκεψη στο μουσείο, οπού θα μάθετε τα πάντα για το design στην Ελβετία. Πιστές αναπαραγωγές επίπλων και διακοσμητικών αλλά και μια τεράστια συλλογή από αφίσες.
