Yiota
Πάει καιρός από τότε που στενοχωρήθηκα που επιστρέφω από ταξίδι. Κι αυτό είναι το αίσθημα που θα προσπαθήσω να μεταφέρω για το Σαράγεβο, αυτό της νοσταλγίας για έναν τόπο που χρειάζεται μόνο λίγες ώρες για να εδραιωθεί στο νου και στην καρδιά σου. Η φίλη μου η Καρολίνα, άλλωστε, στην τρίτη μας αγκαλιά πριν αποχωριστούμε, εύστοχα διαπίστωσε ότι είναι δύσκολο να αφήσεις πίσω σου έναν τόπο τόσο συναισθηματικά φορτισμένο!
Εκεί που χτυπάει η κινηματογραφική καρδιά της Ευρώπης
«Θέλαμε να διατηρήσουμε το Φεστιβάλ επικεντρωμένο στους κύριους στόχους του: να παρουσιάσουμε τα καλύτερα του κινηματογράφου σήμερα στο κοινό μας στο Σεράγεβο και να παρέχουμε μια πλατφόρμα για την κινηματογραφική βιομηχανία στην περιοχή να είναι ένα παράθυρο στον κόσμο» ανέφερε ο διευθυντής του, Γιόβαν Μαριάνοβιτς, ο οποίος πήρε τα ηνία από τον ιδρυτή και επί μακρόν επικεφαλής, Μιρσάντ Πουριβάτρα πέρυσι.
Το Φεστιβάλ με την πάροδο των χρόνων έχει εξελιχθεί σε ένα σημαντικό γεγονός τόσο για τη βιομηχανία όσο και για το κοινό. «Αυτός είναι ο τόπος συνάντησης του κινηματογράφου της Νοτιοανατολικής Ευρώπης. Οι παραγωγοί και οι σκηνοθέτες είναι σχεδόν όλοι εδώ κατά τη διάρκεια του Φεστιβάλ» ανέφερε.
Σαράντα εννέα ταινίες θα διεκδικήσουν τα Βραβεία Καρδιά του Σαράγεβο (Heart of Sarajevo) σε όλα τα διαγωνιστικά σκέλη του Φεστιβάλ, με 11 φιλμ να διαγωνίζονται στην κατηγορία ταινιών μεγάλου μήκους. Δύο παγκόσμιες πρεμιέρες, μία διεθνής και πέντε περιφερειακές περιλαμβάνονται στο πρόγραμμα. Οι διοργανωτές έκαναν λόγο για ρεκόρ υποψηφίων κινηματογραφικών έργων, συνολικά 935, αύξηση 25% από πέρυσι. Στις παγκόσμιες πρεμιέρες περιλαμβάνονται η ταινία «Europa» της Αυστρο-Ιρανής σκηνοθέτιδας Σουνταμπέχ Μορτεζάι και το «Medium», Ελληνίδας σκηνοθέτιδας Χριστίνας Ιωακειμίδη.
Dealing with the past κι ο Τίτο σε μαγνητάκι
Ελληνικό ενδιαφέρον
Στην Αγορά του 29ου Φεστιβάλ Κινηματογράφου του Σαράγεβο, που πραγματοποιήθηκε από τις 11 έως τις 18 Αυγούστου, βραβεύτηκαν δύο ελληνικά projects ενισχύοντας τη θέση τους στη διαδικασία αναζήτησης διεθνούς χρηματοδότησης, αλλά και μελλοντικής διανομής. Σημειωτέον δε ότι η Αγορά του φεστιβάλ αυτού στρέφεται σε ανερχόμενα ταλέντα κι έχει αποκτήσει ιδιαίτερη δυναμική.
Η πρώτη παραγωγή είναι η «Ωδή στη Χαρά» (A Long Embrace), σε σενάριο – σκηνοθεσία Γαβριήλ Τζάφκα, με παραγωγό την Μαρία Κοντογιάννη (Wild At Heart). Το κινηματογραφικό αυτό σχέδιο, χρηματοδοτούμενο από το Πρόγραμμα Βασικό – Παραγωγή του Ελληνικού Κέντρου Κινηματογράφου , παρουσιάστηκε στο 21o Cinelink Industry Days αποσπώντας το Film Center Montenegro Cinelink Award. Είναι η δεύτερη μεγάλου μήκους ταινία μυθοπλασίας του Γαβριήλ Τζάφκα μετά το φιλόδοξο «Αγκάθι» (συμπαραγωγή Δανίας και Ελλάδας, 2017). Κεντρικό πρόσωπο στο σενάριό του είναι ένας Έλληνας του εξωτερικού, οποίος επισκέπτεται σε τακτά διαστήματα (Χριστούγεννα, Πάσχα, καλοκαίρι) τη μητέρα του στο νησί της Τήνου. Η αέναη αυτή επανάληψη κάποια στιγμή θα διακοπεί.
Η δεύτερη ελληνική παραγωγή που διακρίθηκε είναι το «Αναζητώντας τη Θούλη» (Searhing for Thule), σε σενάριο Γιάννη Καρπούζη και Alexander Strecker, σκηνοθεσία Γιάννη Καρπούζη και παραγωγή Τάσου Κορονάκη ( Laika Productions / Empty Square). Πρόκειται για κινηματογραφικό σχέδιο ντοκιμαντέρ, χρηματοδοτούμενο από το Πρόγραμμα Βασικό – Γραφή του ΕΚΚ, που παρουσιάστηκε στο Talents Sarajevo Pack & Pitch αποσπώντας το βραβείο Cinelink Pack & Pitch. Το σχέδιο αυτό περιστρέφεται γύρω από την προσπάθεια μιας ερευνήτριας, παθιασμένης με την Ιστορία και τη Γεωγραφία, ν’ ανασυνθέσει το ταξίδι του αρχαίου Έλληνα ναυτικού Πυθέα από τη Μασσαλία προς τις θάλασσες του παγωμένου Βορρά και τη μυθική χώρα Θούλη.
Παιδιά ο Bono
Λένε ότι αυτό που αναζητά ο τουρίστας είναι μια αυθεντική εμπειρία. Η κατηγορία του κινηματογραφοτουρίστα είναι κάπως πιο ιδιαίτερη, μιας και κάθε ταινία αποτελεί από μόνη της εμπειρία. Αν τώρα η ταινία είναι μέρος ενός φεστιβάλ πάλι αλλάζει το πράγμα. Ένα φεστιβάλ, όμως, μπορεί να απογειώσει μια κακή ταινία και να χαντακώσει μια καλή. Πως ένα ντοκιμαντέρ με ομιλούσες κεφαλές και πλάνα αρχείου έγινε η υπέρτατη εμπειρία. Τα υλικά, μια καλή σχετικά ταινία, μια αλάνα στο αίθριο παλιών πολυκατοικιών, ένα ζεστό κοινό, μουσική, συναίσθημα κι ο Bono!!
Η αυλαία του Φεστιβάλ άνοιξε με το ντοκιμαντέρ «Kiss the Future» του Νέναντ Τσίτσιν Σάιντ παραγωγής των Μπεν Άφλεκ και Ματ Ντέιμον για τη σχέση των U2 με το πληττόμενο από τον πόλεμο Σαράγεβο τη δεακετία του 1990. Η ταινία εξιστορεί τις προσπάθειες του συγκροτήματος να δημοσιοποιήσει τα δεινά των πολιορκημένων πολιτών της πόλης κατά τον πόλεμο της Βοσνίας.
Ο δρόμος για το Σαράγεβο
Ο δρόμος για το Σαράγεβο είναι τόσο όμορφος που δυσκολεύομαι να κρατήσω σημειώσεις. Θυμάμαι κάμποσα χρόνια πριν, στο Μόσταρ, μας είχαν τρομοκρατήσει. Μη χάσετε τα χαρτιά σας, γιατί θα χρειαστεί να κάνετε το ταξίδι, 3 ώρες μέχρι το Σαράγεβο, μόνοι σας, κι εμείς δεν θα είμαστε εκεί για βοήθεια. Μάλλον κρατούσαν τα μυστικά της διαδρομής, που πηγαίνει φιδωτά παράλληλα με τον Νερέτβα, επτασφράγιστο μυστικό. Αν το ήξερα τότε, θα είχα δοκιμάσει να πετάξω το διαβατήριό μου στο ποτάμι.
